Format İstiyorum...

Baharın geç gelmesinden midir nedir bir yorgunluk hali hakim bu aralar bende.Havalara ayak uyduramayan bendeniz bir yatası ruh hali içinde yuvarlanıp gitmekteyim.Bu nedenledir ki aynı bilgisayarlardaki gibi bir format istiyor hem bedenim hem beynim.Baharı beklerken şöyle temiz bir evle karşılayım güneşi derken daha da yorulmuşum da farkında değilim.Evde küçük bir tadilat ve küçük küçük değişiklikler,alışveriş çiçek böcek derken zaman  su gibi geçmiş.Sonuç mu peki mehter marşı misali 2 ileri 1 geri...Eve her usta girdiğinde olan durum hakim yine.Bir kerede oldu dediğimiz birşey yoktur zaten.İllaki herşey bir kere değişmeli, boyaya gitmeli ya da baştan yeniden dikilmeli.Bu ustalar bana mı denk gelir ya da ben arıza bir müşteri miyim bunu da her zaman sorgularım zaten.Yine beklemede bir Elif ve yarım kalmış havada bir ev durumu.Gel de bunalma.
Güzel anlar yok mu tabi ki var.Kızım bu karışıklık içinde büyüyor ve bana yardım etmeye çalışıyor.Her suratım asık durumda gelip bir şebeklik yapıp şaşırtıyor.Aslında annesine en büyük dersi veriyor.'Hayatta benden daha önemli ne var anne?' diyor o minicik aklıyla ama annenin bunu anlaması geç oluyor işte.Şükretmek ne kadar önemli.Ama neden bunu bir hırpalanmadan sonra anlıyorum ki...Çok kızıyorum kendime çok....